Μεγάλη Τουριστική Επένδυση στον Έξαρχο Αταλάντης: Γκολφ να γίνει κι ας είναι δάσος!

Αναδημοσιεύουμε το άρθρο, που δημοσιεύτηκε πριν από δύο μήνες στην βδομαδιάτικη αθηναική εφημερίδα "ΚΟΝΤΡΑ" με θέμα "Γκολφ να γίνει κι ας είναι δάσος!" και αφορά βέβαια τη Μεγάλη Τουριστική Επένδυση στον Έξαρχο Αταλάντης και είναι μια συνέχεια των άρθρων με τίτλο "Βατοπέδιο της Λοκρίδας" σε τοπικά έντυπα και ηλεκτρονικές σελίδες, καθώς και την δημοσιοποίηση των εγγράφων του Δασαρχείου της Αταλάντης, από τα οποία συμπεραίνει κανείς ότι δεν έχει δοθεί λύση σε ό,τι αφορά το ιδιοκτησιακό της έκτασης των 12.500 στρεμμάτων καθώς και τον χαρακτήρα της. Περιμένουμε επίσης την απάντηση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και του Υπουργείου Πολιτισμού, σε ό,τι αφορά την προστασία των αρχαιολογικών χώρων, οι οποίες βρίσκονται στην περιοχή, και αν είναι νόμιμη η μεταβίβαση της έκτασης. Περιμένουμε επίσης την απάντηση από το αρμόδιο Υπουργείο, στο οποίο μεταβιβάστηκαν οι καταγγελίες μας από το γραφείο του κ Πρωθυπουργού, σε ό,τι αφορά τη νομιμότητα της μεταβίβασης και αν το δημόσιο έχει απεμπολίσει τα δικαιώματά του για την συγκεκριμένη έκταση, με ποια απόφαση και τίνος
Δείτε το άρθρο

Στις 5 Σεπτέμβρη του 2005, ο Π. Δούκας, τότε υφυπουργός Οικονομίας, εκπροσώπησε τον Κ. Καραμανλή στην εκδήλωση «Ημέρες Γκολφ 2005». Στην παρέμβασή του διαβεβαίωσε τους οργανωτές της εκδήλωσης: «Η κυβέρνηση έχει επίγνωση ότι το γκολφ αποτελεί ένα εν δυνάμει στυλοβάτη του ποιοτικού τουρισμού και είναι διατεθειμένη να προωθήσει την ανάπτυξη του αθλήματος και την ενθάρρυνση νέων επενδύσεων στον τομέα του τουριστικού γκολφ». Ο συγκεκριμένος υφυπουργός επιλέχτηκε να εκπροσωπήσει τον πρωθυπουργό διότι από το 1999 είναι και πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γκολφ.

Στις 2 Μάη του 2007 ο Γ. Σουφλιάς έδωσε συνέντευξη Τύπου για να παρουσιάσει το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο Τουρισμού. Σ’ αυτή αναφέρθηκε και στα γήπεδα γκολφ σημειώνοντας: «Ανάλογες ελλείψεις υπάρχουν και σε άλλους τομείς τουριστικού ενδιαφέροντος, ενδεικτικά αναφέρω ότι στην Ελλάδα έχουμε μόλις έξι γήπεδα γκολφ, ενώ στην Γαλλία έχουν περισσότερα από 500, στην Ιταλία περισσότερα από 200, στην Ισπανία πάνω από 300 και στην Πορτογαλία 76 εγκαταστάσεις γκολφ».

Δε χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για ν’ αποδείξει κανείς πόσο φτηνιάρικες και καθαρά δημαγωγικές είναι οι συγκρίσεις του Σουφλιά, όταν συγκρίνει χώρες με πολλαπλάσια έκταση και πληθυσμό σε σχέση με την Ελλάδα, αλλά και χώρες που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα επάρκειας νερού, όπως η Ελλάδα. Το νερό είναι ένας πολύ σημαντικός αποτρεπτικός παράγοντας, γιατί για ένα γήπεδο γκολφ 18 οπών απαιτείται τόσο νερό όσο για την κάλυψη των αναγκών μιας πόλης 20.000 κατοίκων. Αυτά, όμως, είναι ψιλά γράμματα για τα στελέχη της κυβέρνησης, που συνεχίζουν τη… γκολφομανία που ξεκίνησε επί ΠΑΣΟΚ, πίσω από την οποία κρύβονται καπιταλιστικά συμφέροντα που αδιαφορούν για το περιβάλλον και τις ζωές των ανθρώπων και ενδιαφέρονται μόνο για τα κέρδη τους.

Ετσι, έχουν μπει στο στόχαστρο αρκετές περιοχές της Ελλάδας, που αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα με το νερό για ύδρευση και άρδευση. Εκτός αυτού, οι εκτάσεις που επιλέγονται σ’ αυτές τις περιοχές είναι σε αρκετές περιπτώσεις δάση και δασικές εκτάσεις, που ενώ ανήκουν στο δημόσιο εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες τους διάφοροι περίεργοι τύποι που δεν κατέχουν νόμιμους τίτλους και προσπαθούν, στηριζόμενοι στις διασυνδέσεις τους με κυβερνητικούς παράγοντες, να παρακάμψουν τις αρμόδιες δασικές υπηρεσίες, οι οποίες κρίνουν το ιδιοκτησιακό και το δασικό ή μη χαρακτήρα των εκτάσεων αυτών. Σκοπός τους είναι ν’ αλλάξουν το χαρακτηρισμό των εκτάσεων ως δασικών και στη συνέχεια να κάνουν διάφορες «επενδύσεις». Είναι γνωστή, για παράδειγμα, η ιστορία με τη Μονή Τοπλού στη Σητεία, που επικαλούμενη χρυσόβουλα και φιρμάνια έχει βγάλει στο σφυρί μια τεράστια έκταση στο βορειοανατολικό τμήμα της Κρήτης (Κάβο Σίδερο), προκειμένου βρετανική εταιρία να κατασκευάσει τουριστικά «χωριά» και γήπεδα γκολφ.

Υπάρχει, όμως, και μια άλλη περιοχή, λιγότερο γνωστή, όπου με σκανδαλώδεις διαδικασίες προωθείται ένα περιβαλλοντικό έγκλημα. Πρόκειται για δασική έκταση 12,5 χιλιάδων στρεμμάτων στο Δημοτικό Διαμέρισμα Εξαρχος του Δήμου Αταλάντης στο νομό της Φθιώτιδας. Εφημερίδες και ιστοσελίδες της Λαμίας έχουν αρχίσει να γράφουν από τις αρχές του 2007, προκειμένου να αποτρέψουν αυτή τη σκανδαλώδη και καταστροφική για το περιβάλλον «επένδυση». Τρανταχτά στοιχεία εξασφάλισαν το Σεπτέμβρη του 2008, μετά από αίτησή τους στο Δασαρχείο Αταλάντης, τον Αύγουστο του 2008.

Τον Αύγουστο του 2005, η φερόμενη ως ιδιοκτήτρια της έκτασης υπέβαλε αίτηση στο Δασαρχείο Αταλάντης με την οποία ζητούσε να της χορηγηθεί βεβαίωση ότι για το «αγρόκτημα Εξαρχος» δεν έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της δασικής νομοθεσίας. Φυσικά, τέτοια βεβαίωση δε μπορούσε να της χορηγήσει το Δασαρχείο Αταλάντης και δεν της χορήγησε. Επικαλούμενο εγκύκλιο του 2004 του υπουργείου Γεωργίας κατέληγε στην απάντησή του, (14-3-2006) ότι θα χρειαστεί να γίνει πράξη χαρακτηρισμού σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 998/1979. Η απάντηση δεν άρεσε στη φερόμενη ως ιδιοκτήτρια και σ’ όσους τη συμβούλεψαν να κάνει αυτή την κίνηση. Δεν άρεσε, γιατί την ίδια απάντηση είχε εισπράξει λίγο πριν (17-2-2006) και από το Τμήμα Πολιτικής Γης της Διεύθυνσης Γεωργίας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Φθιώτιδας.

Στις 3 Μάρτη του 2006 η εταιρία «Europa Rodin S.a.r.l.», με έδρα το Λουξεμβούργο, συνέστησε την «ΛΟΚΡΟΣ Μ.ΕΠΕ», η οποία αμέσως μετά (16.3.2006) αγόρασε το «αγρόκτημα Εξαρχος», χωρίς να έχει λυθεί ούτε το ιδιοκτησιακό, ούτε το αν η έκταση είναι δασική ή όχι. Επαναλήφθηκε, δηλαδή, η ιστορία του δάσους των 8.800 στρεμμάτων της Ουρανούπολης (δόθηκε ως «αντάλλαγμα» στους μπίζνεσμαν του Βατοπεδίου), που η (παράνομη) μεταβίβαση προηγήθηκε των αποφάσεων των αρμόδιων δασικών υπηρεσιών ως προς το χαρακτήρα του δάσους. Πρόκειται για αγοροπωλησία που σύμφωνα με τα άρθρα 72 και 35 του νόμου 998/1979 είναι παράνομη. Γι’ αυτές τις περιπτώσεις προβλέπονται και ποινικές κυρώσεις στους συμβολαιογράφους που συγγράφουν τα συμβόλαια.

Στις 29 Ιούνη του 2006, η «ΛΟΚΡΟΣ Μ. ΕΠΕ» υπέβαλε αίτηση στο Τμήμα Πολιτικής Γης της Ν.Α. Φθιώτιδας, με στόχο προφανώς να πάρει βεβαίωση ότι το «αγρόκτημα Εξαρχος» δεν υπάγεται στη δασική νομοθεσία και να αποσπάσει δήλωση συμφωνίας του Τμήματος με τη γνωμοδότηση του νομικού συμβούλου της Ν.Α. Φθιώτιδας Ε. Καραΐσκου, ότι για το ακίνητο δεν έχει εφαρμογή η δασική αλλά η αγροτική νομοθεσία. Στις 11 Ιούλη, το Τμήμα απάντησε στην εταιρία, ότι πρέπει να γίνει πράξη χαρακτηρισμού και ότι δε συμφωνεί με τη γνωμοδότηση του Ε. Καραϊσκου, ενώ την κάλεσε να δώσει εξηγήσεις για το πώς διέθετε τη γνωμοδότηση, δεδομένου ότι δεν υπέβαλε αίτηση για να πάρει επίσημα αντίγραφό της. Με την ενέργειά του να ζητήσει εξηγήσεις από την εταιρία, το Τμήμα θέλησε εμμέσως πλην σαφώς να τη χρεώσει με παράνομες διασυνδέσεις με υπηρεσιακούς παράγοντες και πιθανόν με υπουργούς.

Είναι γνωστό πως, όταν εταιρίες υποβάλλουν ερωτήματα προς τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες, για να αποσπάσουν ευνοϊκές απαντήσεις συνοδεύουν τις αιτήσεις τους με την άσκηση αφόρητων πιέσεων. Λογικά έτσι πρέπει να έγινε και στη συγκεκριμένη υπόθεση. Το συμπεραίνουμε, γιατί στις 12 Δεκέμβρη του 2006 το Δασαρχείο Αταλάντης, εφαρμόζοντας τη διαδικασία που προβλέπεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις, έστειλε μέσω των Διευθύνσεων Δασών Ν. Φθιώτιδας και Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας δύο έγγραφα στη Γενική Διεύθυνση Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΓΔΑΠΔΦΠ), (τα είχε στείλει και στη φερόμενη ως ιδιοκτήτρια της έκτασης) θέτοντας το ερώτημα ως προς το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Το Νομικό Τμήμα της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, μετά τη μελέτη του εγγράφου του Δασαρχείου Αταλάντης, έδωσε μια σειρά απαντήσεων και αμφισβήτησε ευθέως το δεδικασμένο των δικαστικών αποφάσεων σε βάρος του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου.

Η απάντηση του Τμήματος, με την οποία αμφισβητήθηκε ευθέως ότι το «αγρόκτημα Εξαρχος» ανήκει στη «ΛΟΚΡΟΣ Μ. ΕΠΕ», σε συνδυασμό με την απάντηση του Δασαρχείου Αταλάντης ότι χρειάζεται πράξη χαρακτηρισμού και την εκτίμησή του ότι είναι δασική έκταση, θορύβησε την εταιρία που άρχισε να ασκεί πιέσεις στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας και στην κυβέρνηση, οι οποίες άρχισαν να αποδίδουν.

Στις 25 Μάρτη του 2008, ο Π. Δούκας βρέθηκε στη Λαμία, όπου είχε συνάντηση με το νομάρχη Φθιώτιδας Θ. Χειμάρα. Ο τοπικός Τύπος και οι ιστοσελίδες πήραν στην πλάκα τους Χειμάρα και Δούκα, γιατί δεν είπαν τίποτα για τον πραγματικό λόγο της επίσκεψης του τελευταίου, που δεν ήταν άλλος από την «επένδυση» του γκολφ. Τρεις μέρες μετά, επισκέφθηκε τη Λαμία ο υφυπουργός Γεωργίας Κ. Κιλτίδης. Το γραφείο Τύπου του υπουργείου Γεωργίας προανήγγειλε την επίσκεψη Κιλτίδη στη Φθιώτιδα, τη συνάντησή του με το νομάρχη και την επίσκεψή του στο Δήμο Αταλάντης. Δεν έκανε την παραμικρή νύξη για τις επαφές του Κ. Κιλτίδη για τη «μεγάλη επένδυση του Εξάρχου» και αυτό δεν έγινε τυχαία. Στις 28 Μάρτη 2008, ο Κ. Κιλτίδης συναντήθηκε με τον Θ. Χειμάρα, με το ΔΣ του Δήμου Αταλάντης, με υπηρεσιακούς παράγοντες των δασικών υπηρεσιών και επισκέφθηκε το «αγρόκτημα Εξαρχου». Στις 29 δεν έβγαλε δελτίο Τύπου για να ενημερώσει για τη «μεγάλη επένδυση» στον Εξαρχο και πάλι όχι τυχαία. Θέλησε να κρύψει το ότι αυτή η «μεγάλη επένδυση» θα προκαλέσει μεγάλη καταστροφή στη δασική έκταση και στο περιβάλλον με τις μεγάλες καταναλώσεις νερού. Αργά ή γρήγορα, και αυτή η επένδυση θ’ αρχίσει να πυροβολείται και από τα ΜΜΕ της Αθήνας ως ένα ακόμη σκάνδαλο κι αυτό προσπαθεί ν’ αποφύγει ο κ. Κιλτίδης.

Η «ΛΟΚΡΟΣ», μετά τις αρνητικές απαντήσεις που έλαβε από το Νομικό Τμήμα της Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος για το ιδιοκτησιακό και από το Δασαρχείο Αταλάντης (πρέπει αν γίνει πράξη χαρακτηρισμού) γύρισε την πλάτη της σ’ αυτές τις υπηρεσίες και αποφάσισε ν’ αλλάξει την τακτική της. Στις 12 Ιούνη του 2007 υπέβαλε στο ΥΠΕΧΩΔΕ Προμελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Επειδή έχουμε ξεκινήσει πρόσφατα την έρευνά μας δεν γνωρίζουμε ποια είναι η απάντηση του ΥΠΕΧΩΔΕ και ποιες είναι οι άλλες κινήσεις της εταιρίας. Θα συνεχίσουμε την έρευνά μας και πιστεύουμε ότι θα βγάλουμε άκρη. Ο Κ. Κιλτίδης, πάντως, δεν κρατιέται. Στις 17 Σεπτέμβρη 2008, σε δηλώσεις του στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ χαρακτήρισε την επένδυση αυτή «μεγάλη», που «την θέλει σύσσωμη η τοπική κοινωνία» και κατέληξε λέγοντας ότι έδωσε εντολή στις περιφερειακές υπηρεσίες να κάνουν πράξη χαρακτηρισμού, εάν αυτό ζητηθεί. Προκαλεί εντύπωση τόσο η δημόσια παρέμβαση Κιλτίδη όσο και η δήλωσή του για μεγάλη επένδυση που τη θέλει σύσσωμη η τοπική κοινωνία, διότι οι δασικές υπηρεσίες μέχρι το Φλεβάρη του 2007 έκαναν σωστά τη δουλειά τους, σε αντίθεση με τις υπηρεσίες του ΥΠΕΧΩΔΕ. Μήπως είναι προάγγελος πιέσεων προς τους υπηρεσιακούς παράγοντες, προκειμένου ν’ αλλάξουν τις εισηγήσεις τους για το ιδιοκτησιακό και το δασικό χαρακτήρα (θα πιστοποιηθεί και με την πράξη χαρακτηρισμού); Πώς το ΥΠΕΧΩΔΕ δέχεται αιτήσεις της εταιρίας με άλυτα αυτά τα ζητήματα;